Genesis 22:15-24
Het lijkt er op dat met de gebruikelijke oosterse overdrijving Abraham beloond wordt voor zijn vertrouwen op God. Wie kan nu de sterren aan de hemel tellen of de zandkorrels aan de oever van de zee? Maar wellicht hebben deze beelden toch een diepere betekenis. In de laatste verzen van dit hoofdstuk worden ook de kinderen van de broer van Abraham in het verhaal betrokken. Die broer was in Charan achtergebleven. We moeten hier ook niet de belofte aan Hagar vergeten. En dan wordt misschien wel bedoeld dat iedereen die de God van Abraham volgt een kind van Abraham genoemd kan worden, Joden, Moslims en Christenen. Natuurlijk er zijn altijd politici die een wig proberen te drijven tussen de kinderen van Abraham. In het verleden is het gelukt om een wig te drijven tussen Joden en Christenen met een meer dan vreselijk gevolg in de Tweede Wereldoorlog.
Het gevolg na de Tweede Wereldoorlog is dat er nooit in de Christelijke geschiedenis zo’n sterk bewustzijn is geweest van de verbondenheid met de Joodse godsdienst als in onze dagen, maar het offer dat daarvoor gebracht is is onmenselijk geweest en vele malen te groot. Het zou een waarschuwing moeten zijn voor de politici die nu hardnekkig een wig proberen te drijven tussen Christenen en Moslims. Natuurlijk verschillen de godsdiensten, maar ze gaan terug op die ene Abraham. We moeten culturele en historische verschillen niet verwarren met fundamentele verschillen. Paulus schrijft ergens dat vrouwen in het openbaar hun hoofd gedekt moeten houden, en in sommige kerken gaan de vrouwen op zondag met een hoed of muts op naar de kerk. In de klederdrachten die zelfs nu nog in sommige streken worden gedragen houden mannen en vrouwen ook het hoofd gedekt.
Er is zelfs een Christelijke stroming waar mannen weigeren hun hoed af te nemen voor mensen die vinden dat ze boven hen staan, rechters, koningen en militairen. Die opvatting dwingt bewondering af maar vindt weinig navolging. Maar waarom wordt geroepen dat de christelijke cultuur moet worden gehandhaafd tegen het dragen van hoofddoekjes door moslima’s? Wie de christelijke cultuur als basis voor onze samenleving in de grondwet wil opnemen wil ook het dragen van hoofddoekjes door vrouwen verplicht stellen. Het is een voorschrift uit het Christelijke Nieuwe Testament. We doen er beter aan om te beseffen dat ook schijnbare buitenstaanders als de kinderen van de broer van Abraham hier in het verhaal meedoen. En dat we dus allemaal in hetzelfde verhaal staan, dat van de God van Abraham die geen mensenoffers wilde maar gastvrijheid. Die wilde dat mensen in vrede met elkaar een samenleving bouwen waar geen tranen zijn, waar geen armen zijn, waar zelfs uiteindelijk de dood niet meer zal heersen.