Lucas 16:16-18
De Tittel en de Jota zijn de kleinste leestekens uit het Hebreeuwse schrift. Zelfs het allerkleinste van de Wet mag niet wegvallen volgens Jezus van Nazareth. Hij kreeg nog al eens het verwijt de Joodse wet aan zijn laars te lappen. De mannen die dat verwijt hadden geuit kregen het in dit kleine gedeelte op hun brood. Want de wet van Mozes maakte echtscheiding wel mogelijk maar mannen maakten daar knap misbruik van door vrouwen afhankelijk te houden. Je kunt ze immers altijd verstoten als je wilt, of ze het er nu mee eens zijn of niet. En als je ze per ongeluk veroordeelt tot armoede of tot de bedelstaf ja dan hadden ze zich maar niet moeten laten verstoten. Dat de man eenzijdig uitmaakte of een vrouw verstoten werd of niet maakte daarbij niet uit. Het trouwen van een verstoten vrouw is natuurlijk helemaal lucratief. Zo’n vrouw zal haar man meer dan ooit gehoorzaam zijn en hem in alles volgen. In een samenleving van ieder voor zich waarin vrouwen volledig economisch afhankelijk zijn van hun mannen kijken ze wel uit voordat ze nog een keer verstoten worden. Dat de Wet van Mozes ook nog bepalingen kende om weduwen, dus vrouwen zonder eigen middelen van bestaan, in bescherming te nemen kwam bij de mannen niet op. Vrouwen die verstoten waren hadden hun man toch niet verloren, ze waren toch geen weduwen? Jezus neemt het op voor de vrouwen die de laagste positie in de samenleving innamen en geeft hun weer een nieuwe plaats. Mannen hebben in die samenleving te taak voor hun vrouwen te zorgen. Pas als hun vrouwen verzorgd zijn, als ze deel van leven hebben, als ze mee kunnen doen in de samenleving, dat pas kun je over scheiden spreken. De economische positie van vrouwen in onze samenleving is niet zo heel erg verschillend van die in de dagen van Jezus. Wij mogen dan een Wet Werk en Inkomen hebben maar zelfs jonge moeders moeten hun gezin in de steek laten om te gaan werken voor hun inkomen. Kinderopvang is er bijna niet in ons land, we hebben zeer lange wachtlijsten. Wie de kinderen opvangt als ze uit school komen is dus een raadsel. In de grote steden zwerven steeds meer jonge kinderen en tieners langs de straten. Dat tieners overlast gaan veroorzaken is dan niet verwonderlijk, het is het gevolg van de economische afhankelijkheid van hun moeders en het gebrek aan opvang dat de samenleving organiseert. Buitenschoolse opvang voor leerlingen in het voortgezet onderwijs bestaat immers helemaal niet. Vanaf 12 jaar moeten kinderen het zelf maar uitzoeken. En als ze het verkeerd doen krijgen ze een samenscholingsverbod en de ouders een boete. Ga er maar aan staan. Geen wonder dat je niets van de Wet van je naaste liefhebben als jezelf mag afdoen.