Nog even en elk visioen komt uit.

Ezechiël 12:21-28

Dat klinkt heel mooi, dat elk visioen uit zal komen. Maar daar is voor nodig dat er geen bedriegelijke visioenen of valse voorspellingen meer zullen zijn. Want alleen de beloften van de God van Israël komen uit. En daar moet je menselijke visioenen en voorspellingen dan ook aan toetsen. Dan gaat het er om dat de armen bevrijdt worden, dat de ballingen terugkeren en in onze dagen de vluchtelingen de vrede zullen meemaken, dat onrecht verdwijnt en plaats maakt voor het recht doen aan mensen. Alle voorspellingen die alleen gaan over gelovigen die behouden worden en ongelovigen die zullen vergaan zijn vals en bedrog. Er zal ooit recht gedaan worden aan slachtoffers van onrecht en een oordeel worden uitgesproken over bedrijvers van onrecht en onderdrukking. Dat is een belofte die zich in en na de ballingschap in het geloof van Israël heeft vastgezet en door profeten werd weergegeven.

Over de aard van de profetie en de taak van de profeet bestaan ook in onze dagen nog veel misverstanden. We komen ze al in het boek van de profeet Ezechiël tegen. Profetieën zouden gaan over de toekomst, over de geschiedenis zoals die in de historische wetenschap wordt bestudeerd en het liefst laat men profetieën gaan over het einde der tijden zodat men zelf dat einde kan uitrekenen. Maar Profetieën gaan over het heden, over de manier waarop mensen met elkaar en volken met elkaar omgaan. Wie wind zaait zal storm oogsten is een profetie die ook wij nog steeds herkennen. En profetieën gaan niet over onze menselijke geschiedenis maar over Gods geschiedenis die daar haaks op staat. Telkens weer grijpt God in in de geschiedenis, door te laten zien waar het kwade is en waar het goede gezocht kan worden, telkens weer worden mensen gegrepen door het goede en gaan ze dat ook doen, dat veranderd de geschiedenis pas echt.

Het gedeelte dat we vandaag lezen uit het boek Ezechiël stelt duidelijk dat wat besloten is niet zal worden uitgesteld. Nu is het boek van de profeet Ezechiël al een oud boek en we hoeven het dus niet serieus te nemen omdat alles al gebeurd is zou je zo zeggen. Maar zo is het met Bijbelboeken nu ook weer niet. Dat de ballingschap voor een volk een diep dal vol duisternis is kennen we ook in onze dagen. De eindeloze vluchtelingenkampen overal in de wereld maken ook generaties later mensen nog zo wanhopig dat ze geweld gaan gebruiken. We hebben het in ons eigen land meegemaakt, we zien het dagelijks in Israël en Palestina. We zullen de wanhopigen moeten laten zien dat de Weg die de God van Israël wijst een betere weg is. Dat is de Weg van vrede, de Weg van het recht, de Weg van samen met alle mensen maaltijd houden. Met het laten zien van die Weg kunnen wel elke dag opnieuw beginnen, ook vandaag weer.

Plaats een reactie