Hebreeën 12: 1-13
Er zijn van die predikers die het Christelijk geloof afschilderen als een gemakkelijk succesverhaal. Val op je knieën, roep “Jezus kom in mijn hart” en het zal allemaal gebeuren. De Bijbel spreekt dit fel tegen. Zo is het niet, integendeel. Geloven in Jezus van Nazareth als de Weg, de Waarheid en het Leven is als een hardloopwedstrijd, zeg maar een marathon. Dat vergt kracht, conditie, uithoudingsvermogen en de mentaliteit van een winnaar, nooit bang voor een tegenslag. De schrijver van de brief aan de Hebreeën laat er geen misverstand over bestaan. Voordat je geleerd heb de zwakken langs de kant van de weg te zien, de roepende te horen ook in een grote menigte, daar gaat oefening en training aan vooraf. Iedere keer weer zullen we moeten merken dat we weer vergeten zijn onze samenleving zo in te richten dat de zwaksten recht wordt gedaan. Want zijn het de bankdirecteuren en de beurshandelaren die lijden als binnenkort de pensioenen van duizenden worden verlaagd omdat de waarde van aandelen is gekelderd omdat banken zich niet aan fatsoensregels hielden en beurshandelaren hun oog uitsluitend gericht hielden op de korte termijn winst? We zullen moeten leren onze samenleving zo in te richten dat dit soort handelingen de zwakke niet kan treffen. Daar zijn we samen verantwoordelijk voor. Dat is ook het oog gericht houden op Jezus van Nazareth die inderdaad mensen hoorde roepen langs de kant van de weg zelfs als hij omringt was door een grote menigte. Maar die verandering van de samenleving in de richting van het Koninkrijk van God is niet eenvoudig. Dat gaat gepaard met heel veel weerstand. Delen, zeker delen met vreemden, wekt weerstand op. Het eigen leed, hoe gering ook, wordt gemakkelijk voorop gezet. Horen van rampen en ellende is voor velen al lang niet meer genoeg. Pas als er stervende kinderen getoond worden op de Televisie dan wil men wel de telefoon pakken en iets overmaken. Maar permanent wat opzij laten zetten door de regering wekt al weerstand, al dat geven, al dat delen, we moeten bezuinigen. Die tegenstand moet ons niet laten afschrikken om het goede te doen en niet dan het goede.Het gedeelte van vandaag wijst ons op de schande van het kruis, de slavendood, een marteling op zich. Als je daartoe veroordeeld werd dan deugde je zeker niet. Maar zelfs dat schandelijke kruis kon nog zoveel doden, de liefde van God, de Weg van Jezus van Nazareth werd er niet door gedood, integendeel, die Liefde kreeg de macht op de hele aarde. We moeten dus leren en willen leren. De lessen krijgen we in de schoot geworpen, in onze dagen worden de vreemdelingen en de armen, de zwakken en de weerlozen meer dan bedreigd. Laten we daarom opstaan en ook vandaag de lessen ter harte nemen.