Hebreeën 11:32-40
Als je het eerste deel van het gedeelte van vandaag leest krijg je de indruk dat het Oude Testament vol staat met succesverhalen van mensen die vertrouwden op de God van Israël en daardoor hun doel bereikten. Dat is ook wel een beetje zo, alleen is het doel dat zij bereikten niet hun doel, niet een doel door mensen gesteld, maar het doel dat de God van Israël zelf heeft gesteld. Daarin pas overwinning, genezing, bevrijding en het op vlucht jagen van vijandelijke legers. Maar daar past dus ook bespotting en geseling in, arrestatie en gevangenschap, ja zelfs marteling tot de dood er op volgt. Dat zijn geen doelen die mensen zichzelf stellen. Maar mensen die opkomen voor de rechten van onderdrukten, die willen dat iedereen tot zijn recht komt en mee kan doen aan de samenleving waarin hij leeft lopen altijd het risico op vervolging en onderdrukking. Wie meeschrijft met Amnesty International en de acties steunt zal ontdekken dat in vrijwel alle landen van de wereld machthebbers proberen zich te ontdoen van lastige mensen die telkens vragen om recht en gerechtigheid. Wat is dat dan voor een God die het zijn aanbidders laat overkomen? Het is niet die God die het laat gebeuren, God martelt niet, God arresteert niet, God maakt geen mensen monddood, God sluit niemand uit, ook al geloven mensen niet in hem maar in een andere God. Het zijn altijd mensen die dat willen doen. Mensen die macht willen uitoefenen over anderen, mensen die rijk willen worden ten koste van anderen, mensen die rijken beschermen die niet willen delen. De God van Israël oefent zijn macht pas uit als er voldoende mensen zijn die opstaan tegen mensen die het kwade zoeken te doen, die anderen onderdrukken en monddood maken. De Bijbel noemt dat beproeving. Zo wordt ons land en met name het CDA nu beproeft op haar tolerantie. Neemt het CDA de verantwoordelijkheid de herdenking op 11 september in New York te laten verstoren door een Nederlandse Populist? Gaan wij accoord met een minderheidsregering die door gedogers gedwongen zal worden de vrijheid van godsdienst in ons land te beperken? Die gedwongen zal worden om medemensen, onze buren en vaak onze collega’s, het recht te ontzeggen op hun eigen manier hun God te aanbidden omdat die laffe angsthazen die de regering willen gedogen een wereldwijde godsdienst benoemen als politieke ideologie. Is dat het land waarin wij willen leven? Is dat een land dat heel langzaam een beetje gaat lijken op het Koninkrijk van God. De brief aan de Hebreeën zegt dat de God van Israël het kwaad ook laat bestaan opdat ook wij de volmaaktheid kunnen meemaken, eigenlijk zijn die wij dan de lezers uit het begin van onze jaartelling. Maar die lezers uit het begin van de jaartelling lukte het uiteindelijk zo’n kracht te worden in het Romeinse Rijk dat een keizer hun symbolen voor zijn karretje spande en er daarna niet aan ontkwam de godsdienst van die Christenen tot staatsgodsdienst te maken. Zou het ons dan niet lukken om van ons land weer een land van tolerantie en gerechtigheid te maken waarin iedereen het recht heeft mee te doen en een ieder de godsdienst kan belijden op de manier die hij of zij het beste vindt? Wij kunnen aan dat land vandaag weer gaan werken.