Marcus 12:1-12Â
Â
Soms kun je de boodschap niet vaak genoeg herhalen. We hebben dan ook vier evangeliën die de boodschap elk op een eigen manier vertellen. Maar vergelijkingen, gelijkenissen, zijn een enkele keer behulpzaam om de bedoeling van je boodschap te verduidelijken. Natuurlijk moet je daar voorzichtig mee zijn. Elke vergelijking gaat immers mank. Nooit is een analogie geheel dezelfde maar het kan genoeg duidelijk maken. Jezus van Nazareth hield er van zijn boodschap in vergelijkingen te gieten, de gelijkenissen, korte verhaaltjes die zijn boodschap duidelijk moeten maken. Dat geldt ook voor deze gelijkenis van de knechten in de wijngaard die weliswaar knechten blijven maar iedereen wijs maken dat ze de baas zijn en daartoe boodschappers van de heer van de wijngaard zelfs weten te mishandelen of te doden. De religieuze leiders van die tijd voelden zich aangesproken. Vlak voordat deze gelijkenis wordt verteld heeft die Jezus van Nazareth in het verhaal van Marcus de handelaars uit de Tempel verdreven en nu maakt hij de dienaren van de Tempel uit voor criminelen. Dat gaat toch wel een beetje ver. Zo sterk durven we het tegenwoordig bijna niet meer te brengen. Het offeren in de Tempel is door het optreden van die Jezus onmogelijk geworden. De geldwisselaars en offerdierverkopers zijn immers verdreven. Dat het offeren betekent dat je samen een maaltijd houdt, dat de dienaren van de Tempel er voor zijn om toezicht te houden op een goed verloop van die maaltijd en dat iedereen daaraan mee kan doen, dat wordt vergeten. Uiterlijk vertoon heeft de plaats ingenomen van het oude godsdienstige handelen dat gericht was op samen leven en samen delen. Wij moeten in onze dagen bijvoorbeeld politici blijven herinneren aan hun plicht namens ons te zorgen voor een rechtvaardige samenleving waarin we in vrede met elkaar kunnen leven. In dat opzicht hebben zij de plaats van de levieten ingenomen en zouden ze aan onze tafel voor een goed verloop moeten zorgen en er voor zorgen dat iedereen kan meedoen. Als de baantjes verkocht gaan worden, als alleen de rijken beschermd worden, als ze beter voor zichzelf zorgen dan voor de zieken, gehandicapten en de armen dan wordt het ook voor ons tijd het plein voor de Tweede Kamer schoon te vegen om voor een radicale omkeer te zorgen. Voorlopig geldt in elk geval dat onze keuze bij verkiezingen niet de enige keer moet zijn dat politici onze stem gehoord hebben. We zullen ze blijvend moeten laten horen waar de noden in de samenleving liggen, in elk geval tot de voedselbanken overbodig zijn geworden. In elk geval tot er eindelijk eerlijke handelsverhoudingen met de arme landen gekomen zijn. In elk geval tot wapenhandel een alleenrecht voor regeringen is onder controle van de Verenigde Naties. In elk geval ook tot iedereen in ons land mee kan doen met de samenleving en niet het gevaar loopt apart gezet te worden vanwege een geloof, levensovertuiging, leeftijd of sexuele voorkeur. Een wijngaard kan een ideale samenleving zijn als we maar niet denken dat we het exclusieve recht op de vruchten van de wijngaard hebben. Ook de vruchten van onze wijngaard zullen gedeeld moeten worden, ook vandaag.
