Er is niets te zien

1 Koningen 18:30-46

Heerlijk als een verhaal vol symboliek zit. Stortregens vallen er op het einde die dreigen de koning weg te spoelen. Alsof de zondvloed van Noach weer gekomen is. Maar water speelt van begin af in dit verhaal een belangrijke rol. Zelfs in tijd van droogte zit Elia kennelijk niet zonder water. Hij giet zoveel water over Israel heen dat zelfs de omringende goot vol water komt te staan. Van 12 stenen had hij immers een altaar gebouwd, de 12 stenen die ook Israël hadden gevormd, van de eerste steen waarop Jacob had gedroomd af. Wij kennen alleen de Tabernakel die met het volk Israël meegevoerd werd door de woestijn en de Tempel die door Salomo in Jeruzalem werd gebouwd. Maar in de dagen van Elia waren er meer heiligdommen voor de God van Israël. Eén ervan was op de berg Karmel geweest maar dat heiligdom was vernietigd. Elia begint dan ook met dat heiligdom weer op te bouwen. En als je dat weet komt ook die bliksemschicht niet meer als een verrassing. In het boek Leviticus wordt uitgebreid de wijding van de Tabernakel, de heilige Tent, beschreven. En ook daar was er een vuurflits komende uit het heiligdom die het brandoffer van een jonge stier aanstak en verteerde. Elia wordt hier dus als een Mozes voorgesteld, hij immers bevrijdde het volk Israël van de aanbidding van afgoden als Baäl en Asjera. En daarmee wordt dat wonderlijke volksverhaal over zelfontbranding of blikseminslag bij heldere hemel ineens een verhaal over de uittocht uit het land van de dood. Want de aanbidding van die afgoden loopt uit op de dood. Niet dat de vruchtbaarheid direct komt. Zeven keer moet de knecht van Elia gaan kijken of er al een wolk aankomt. Het is alsof de aarde eerst opnieuw geschapen moet worden voordat de mensen er weer van kunnen leven. Maar komen doet het dat nieuwe leven en als je er niet door overspoeld wil worden dan moet je hard rennen. Zie je het voor je? De profeet met zijn jurk opgetrokken, vastgehouden met twee handen tot op zijn middel, en dan hart rennen voor de wagen met paarden van de Koning uit? Het zou een prachtig slot zijn voor de film over Elia en de priesters van Baäl en Asjera. Die priesters vinden de dood aan de voet van berg. Verder als dit zullen ze niet komen. Het klinkt wreed, moet dat nu helemaal dat bloedvergieten? Maar vergeet niet dat die priesters zichzelf met lansen staken en met messen opensneden. Een dergelijke godsdienst leidt tot de dood. Ook in onze dagen. Hoeveel slachtoffers zijn er al niet gevallen van plastische chirurgie die werd uitgevoerd alleen om een zogenaamd schoonheidsideaal te volgen. Het verhaal van Elia leert ons dat het volgen van dat soort idealen en bijbehorende afgoden leidt tot de dood. Het leven kiezen is delen, en het vereren van de God van heb-je-naaste-lief als jezelf. Ook vandaag de dag.

Plaats een reactie