Een fundament leggen

1 Korintiërs 3:9b-15
 
We weten wat fundamentalisme is:  een overtrokken voorstelling van het eigen geloof dat ook nog, desnoods met geweld, aan anderen moet worden opgelegd. Sommige Christelijke fundamentalisten beroepen zich op dit stuk uit de brief aan de mensen in Korinthe, zij bouwen op het Woord van God en daarom hebben ze gelijk. Maar ook als je het woord van God in de vorm van de Bijbel in je binnenzak hebt dan heb je God nog niet in je binnenzak. Paulus schrijft in het gedeelte hiervoor over de verdeeldheid en over de verschillende manieren om het verhaal van Jezus van Nazareth te vertellen en over de verschillende manieren die er zijn om de mensen er bij te betrekken. Jezus van Nazareth begon met het verhaal en zijn leven en sterven was dat verhaal de anderen hebben daar op voortgebouwd, ieder op eigen wijze. Zo hebben we vier verschillende evangeliën die alle vier het verhaal van Jezus leven en sterven vertellen maar alle vier verschillend en soms zelfs tegenstrijdig. Naast Paulus waren er nog een aantal briefschrijvers waarvan de brieven in de Bijbel terecht zijn gekomen en ook zij schrijven op een verschillende manier. Het gelijk is daarom aan niemands kant. Paulus schrijft dat het gelijk pas blijkt aan het eind van de tijd. Bouwen aan dat rijk van Jezus van Nazareth is waar het om gaat, of je dat nu met goud of met hout doet maakt op dit moment niet zoveel uit. Waar het om gaat is natuurlijk of de positie van de armen verbetert, of onderdrukking en uitbuiting voorbij gaan, of de vrede aanbreekt, of hongerigen gevoed worden en naakten gekleed. Voor die armen moet nog heel erg verschrikkelijk veel gebeuren. De oneeerlijke handelsverhoudingen in de wereld duren voort. De economische crisis zou rijke landen wel eens kunnen doen besluiten om de eigen productie te beschermen en de invoer uit de armste landen moeilijker te maken. Een paar jaar geleden is er begonnen met microkredieten, nieuwe ondernemers in arme landen krijgen onder gemakkelijke voorwaarden kleine leningen om een eigen bedrijfje te starten. Dat blijkt een groot succes. Met een klein steuntje in de rug blijken goede ideeën tot bloei te kunnen komen en een stimulans te zijn voor een hele regio. Maar voor die microkredieten zijn banken nodig die durven uitlenen, die bondgenoten willen zijn van de armen. Als U een bank zoekt zou een vraag kunnen zijn hoe ze omgaan met microkredieten, steun uit het rijke westen is hard nodig. Natuurlijk redt niet iedere onderneming het, ook niet in arme landen. Maar de kans die men krijgt is de eerste winst die geboekt wordt. Het opent wegen naar de toekomst en ook al mislukt een nieuwe onderneming, de hoop die er vanuit ging blijft bestaan, zo worden mensen gered en daar ging het ons toch om.

Plaats een reactie