Johannes 17:9-19
9 Ik bid voor hen. Ik bid niet voor de wereld, maar voor de mensen die u mij hebt gegeven, omdat zij van u zijn 10 alles wat van mij is, is van u, en alles wat van u is, is van mij-en omdat in hen mijn grootheid zichtbaar geworden is. 11 ¶ Ik ben al niet meer in de wereld, ik ga naar u toe, maar zij blijven wel in de wereld. Heilige Vader, bewaar hen door uw naam, de naam die u ook aan mij gegeven hebt, zodat zij één zijn zoals wij één zijn. 12 Zolang ik bij hen was heb ik hen door uw naam, die u mij gegeven hebt, bewaard en over hen gewaakt: geen van hen is verloren gegaan behalve hij die verloren moest gaan, opdat de Schrift in vervulling ging. 13 Nu kom ik naar u toe, en ik zeg dit terwijl ik nog in de wereld ben, opdat zij vervuld worden van mijn vreugde. 14 Ik heb hun uw woord gegeven. De wereld haat hen, omdat ze niet bij de wereld horen, zoals ook ik niet bij de wereld hoor. 15 Ik vraag niet of u hen uit de wereld weg wilt nemen, maar of u hen wilt beschermen tegen de duivel. 16 Ze horen niet bij de wereld, zoals ik niet bij de wereld hoor. 17 ¶ Heilig hen dan door de waarheid. Uw woord is de waarheid. 18 Ik zend hen naar de wereld, zoals u mij naar de wereld hebt gezonden. 19 Ik heb mij geheiligd omwille van hen, zo zullen ook zij door de waarheid geheiligd zijn. (NBV)
Komende zondag heeft de zondag in het kerkelijk jaar een wel bijzondere bijnaam, het is de wezenzondag. Niet omdat er op die zondag extra aan de wezen wordt gedacht maar omdat in het kerkelijk jaar de volgelingen van Jezus van Nazareth in het verhaal juist op deze zondag als wezen zijn achtergebleven. Zeg nu zelf, Jezus van Nazareth is opgenomen bij God en de uitstorting van de Geest vieren we pas de week er na. Op deze zondag zouden de volgelingen van Jezus van Nazareth in de Tempel bij elkaar zitten om lofliederen te zingen, of in een huis bij elkaar zitten om te bidden. Nu zo’n gebed lezen we vandaag. Het afscheidsgebed van Jezus van Nazareth. Daar waarin hij vraagt om bescherming tegen het boze. De Nieuwe Bijbelvertaling vertaalt met de duivel, maar ja, we geloven nu eenmaal in God en niet in de duivel en in andere vertalingen komen we steeds de vertaling het boze tegen.
Die tegenstelling tussen God en de Duivel komt eigenlijk uit een Perzische godsdienst die helemaal gebaseerd was op een voortdurende strijd tussen de goede God en de kwade Duivel. Die strijd is de Bijbel vreemd. God is van begin af de sterkste en is de Heer, de enige Heer, van hemel en aarde. Daarom is gehoorzaamheid leven in God en ongehoorzaamheid goddeloos leven. Wat de volgelingen van Jezus van Nazareth bijzonder maakt is dat zij niet met elkaar omgaan zoals in de wereld met elkaar wordt omgegaan. Er is geen heerser, want God is immers Heer, er is geen na-ijver, geen jaloezie, geen concurrentie. Het enige dat telt is het brengen van de boodschap van bevrijding. Iedereen mag meedoen, iedereen hoort er bij en zo begint een nieuw soort koninkrijk.
Natuurlijk ligt het gevaar van macht en winst op de loer. De goden die wij tegenwoordig zo goed kennen zijn ook de kerken binnengeslopen. Toen de vorige Paus in Latijns Amerika was leek de gehoorzaamheid aan de kerk belangrijker dan eerlijk delen met de armen, iedereen mag meedoen, maar wel tot zover de kerk het toelaat. Hoe anders bij Jezus van Nazareth. Daar is de gemeenschap heilig, ofwel één en heel, daar is geen boven en geen beneden, niemand die zich beter acht dan een ander. Daar heerst de liefde voor elkaar. Zo leven is het ook als wezen uit te houden en als de Geest, die Jezus van Nazareth dreef, losbarst in ons, berg je dan maar, dan wordt dat naar de hele bewoonde wereld gebracht. Precies zoals het in het verhaal van Israel was verteld.