Kinderen van Israël

Jesaja 27:7-13

7 ¶  Heeft de HEER Israël geslagen zoals hij hen slaat die Israël sloegen? Of heeft hij het gedood zoals hij doodt wie Israël doodden? 8  Door hen uiteen te jagen en te verstrooien heeft hij een rechtsgeding tegen hen gevoerd, met een verschroeiende wind uit het oosten heeft hij hen verdreven. 9  Hij verbrijzelt alle altaarstenen alsof het kalksteen is, elk wierookaltaar wordt omvergehaald, elke Asjerapaal wordt omgehakt. Zo wordt afgerekend met Jakobs wandaden, zo wordt zijn schuld vereffend. 10  Daar ligt de versterkte stad, eenzaam, ontvolkt, verlaten als de woestijn. Kalveren weiden en rusten er, ze vreten de takken kaal; 11  vrouwen breken de verdorde twijgen af en gebruiken ze voor hun vuur. Omdat dit volk ieder inzicht mist, kent zijn maker geen ontferming, toont zijn schepper geen genade. 12  Op die dag zal de HEER de aren dorsen van de Eufraat tot aan de wadi die de grens met Egypte vormt. Dan zullen jullie, kinderen van Israël, als aren gelezen worden, één voor één. 13  Op die dag wordt op de grote ramshoorn geblazen. Zij die verbannen waren naar Assyrië of verdreven naar Egypte, zullen terugkeren en zich neerbuigen voor de HEER, op de heilige berg in Jeruzalem. (NBV)

Taal is soms moeilijk. Als we het over een tafel hebben dan denkt iedereen aan een bepaalde tafel, maar elk voor zich denken we aan een verschillende tafel. Als het over Israël gaat gebeurd vaak het omgekeerde. Dan denken we aan de staat Israël die in 1948 werd uitgeroepen na een bloedige opstand tegen de Engelse overheersers van het gebied Palestina. Die staat Israël valt op geen enkele manier samen met het Israël waarover het in de Bijbel gaat. Dat Bijbelse Israël zouden we tegenwoordig een concept noemen. Het verhaal over Israël is dan dat God een groep slaven had bevrijdt uit hun slavernij, richtlijnen had gegeven om een menselijke samenleving op te bouwen en een land waarop dat mogelijk zou zijn. Als dat volk er in zou slagen om volgens die richtlijnen hun staat in te richten en dat vol te houden zouden alle volken van de wereld hetzelfde willen gaan doen.

Dat volk Israël slaagde er zo op het eerste gezicht niet in en zou dan gestraft worden door die God die hen had bevrijdt. Maar ook dat straffen heeft in de Bijbel een andere inhoud gekregen dan wij er gewoon zijn aan toe te kennen. Dat straffen is alleen het handen af van Israël. En als God de handen er van af trekt dan loopt het slecht af. In de Bijbel gaat het over vele volken, vele soorten samenleving. Kenmerk van die volken, kenmerk van die samenlevingen is dat ze verdwijnen. Altijd breekt er op den duur een oorlog uit tussen de volken, altijd voelt het ene volk zich beter dan het andere, altijd probeert het ene volk macht uit te oefenen over het andere. De richtlijnen die God had gegeven zouden Israël hebben kunnen beschermen. Daar zijn ook voorbeelden van in de Bijbel. Als je omgaat met anderen vanuit de liefde, ze lief hebt als je zelf, dan druipen de machtigste tegenstanders af. Als je hetzelfde wil doen dan verlies je, er is altijd iemand sterker maar er is niemand sterker dan de liefde.

Moeten wij dan de mensen van Israël, de mensen waar het ook over gaat in de Bijbel, maar ook de mensen die toch blijven vasthouden aan de richtlijnen die ooit aan Mozes werden gegeven, kwalijk nemen dat het concept “volk van God” mislukt lijkt te zijn? Natuurlijk niet. Ze doen niet anders dan alle andere mensen op aarde en als alle andere mensen op aarde zouden ontdekken dat alleen handelen vanuit de liefde, zoals de richtlijnen dat beschrijven, vrede en welvaart kan brengen dan wordt de wereld heel erg anders. Dat concept Israël heeft ook Jezus van Nazareth voortgebracht. In de verhalen die over hem worden verteld kun je ontdekken hoe je ondanks alle tegenslag, zelfs ondanks de dood, die richtlijnen van liefde kunt volhouden. Dat idee is altijd in het volk blijven leven en daar mogen we ze dankbaar voor zijn. Vandaag lezen we dat bij Jesaja die schrijft dat ondanks alle ellende die het volk over zich heeft afgeroepen er toch een dag zal komen dat we zullen kunnen spreken over een volk dat leeft volgens de richtlijnen van de God van Israël. Uit dat volk kwam Jezus van Nazareth voort en Christenen geloven dat hem navolgen de wereld zo zal veranderen dat er een hemelse wereld zal komen. Daar mogen wij Heidenen ook aan meedoen, als we proberen volgens de richtlijnen van de God van Israël te leven. Elke dag opnieuw, ook vandaag weer.

Plaats een reactie