Psalm 119:33-40
Het is een taal die ons hedendaagse mensen vreemd is geworden. Onder het pad van geboden ga je immers gebukt. Het is een last, het is ook lastig. Al die wetten en regels, ze knellen en beperken. Zo vreemd is het geworden. Want onder het pad van de geboden die in deze psalm worden bedoeld ga je helemaal niet gebukt, die geboden zijn helemaal niet lastig en ze beperken helemaal niet laat staan dat ze knellen. Dat jagen naar winstbejag, dat drukt, dat knelt, dat jaagt op, om uiteindelijk najagen van leegte blijken te zijn. Het pad van de geboden van deze psalm voert naar het leven. Daar valt niet mee te spotten want het is het echte leven. Het gaat om echte gerechtigheid. Dat betekent dat mensen tot hun recht komen. Dat we recht verschaffen aan de mensen in Pakistan die schreeuwen om recht en vrede. De aanslag op Benazir Buttho heeft het land in opperste verwarring gebracht. Ze was een bedreiging voor de fundamentalisten die in delen van Pakistan een schuilplaats vonden van waaruit ze anderen hun opvatting geloof konden opleggen. Die fundamentalisten vormen een minderheid die verwarring nodig heeft om te blijven bestaan. Ze werden beschermd door het militaire regiem van Musharraf. Die had het zo druk met het aan de macht blijven dat het opjagen van de fundamentalisten er vaak bij in schoot. Maar Buttho vormde ook voor hem een bedreiging. Zij verenigde het volk op een programma van vrede en gerechtigheid. Democratie noemde ze dat. Het volk heeft nu alleen nog machteloze kwaadheid, waarin al velen slachtoffer geworden zijn van de ongerichte volkswoede en de onmacht van de machthebbers om werkelijk gerechtigheid te brengen. De volken van de aarde staan ondertussen met met gebonden handen langs de kant te kijken. Schending van mensenrechten en misbruik van macht zijn geen redenen om in te grijpen als een volk daarvan te lijden heeft. Zelfs in de Verenigde Naties zijn volken niet zo te verenigen dat de machthebbers die zichzelf dienen in plaats van hun volk aan te pakken zijn. De machthebbers op aarde hebben dat verhinderd. Zij gaan niet de weg van het gebod je naaste lief te hebben als jezelf. Zij gaan niet de weg die het volk van Pakistan te hulp had kunnen komen. En met het volk van Pakistan ook het volk van Afghanistan. De onrust en de chaos in Pakistan zullen ook de oorlog in Afghanistan vergroten en de fundamentalisten de illusie geven dat ze daar hun macht weer kunnen vestigen en andersdenkenden hun manier van leven kunnen opleggen. Nederlandse soldaten zullen in die strijd het leven laten. Wij moeten leren dat overal het pad van de geboden van God sterker moet zijn dan de machten van deze aarde. We hebben immers maar één Heer?