Een volksvergadering

Rechters 20:1-11
 
Men zegt wel eens dat IJsland de oudste democratie van de wereld kent. Daar kwamen de mensen bijeen in een speciale vallei en daar beslisten ze samen over de belangrijkste zaken voor het volk. De Bijbel kent nog oudere voorbeelden. Deze uit het boek Rechters is wel een heel bijzondere. In Gibea was de bijvrouw van een Leviet, een hulppriester zeg maar, verkracht en heel het volk kwam bijeen om te beraadslagen wat er mee te doen. De Leviet vertelde wat er gebeurd was en ook de verdachten kregen de kans wat te zeggen, maar die kwamen niet. Het was een proces met hoor en wederhoor waar iedereen aan meedeed. Een democratisch proces dus, dat maakt dit verhaal wel heel erg bijzonder.

Maar de afwijking van de Wet van de woestijn, de Wet die het volk zo bijzonder maakte, was zo groot dat harde maatregelen moesten worden genomen. Als één man stond het volk op en beloofde Gibea niet ongemoeid te laten. Het verhaal vertelt dat er vierhonderdduizend krijgers waren. Maar eerst werden door loting de mensen aangewezen die voor het eten moesten zorgen, want samen eten en het eten samen delen was ook een kenmerk van het volk. Die krijgers hadden hun aanvoerders, maar het volk had geen koning, geen regering en van een Rechter is in dit verhaal eigenlijk ook geen sprake. Of het zou moeten zijn dat al die mensen die daar bijeen waren zelf Rechter waren. Uiteindelijk hadden ze een aanklacht gehoord, de verdediging aan het woord gelaten en een vonnis geveld. Vierhonderdduizend mensen is overigens bijna net zoveel als er op het Museumplein bijeen waren om indertijd de afbraakpolitiek van het kabinet Balkenende tegen te houden. Er is daarna door de vakbeweging wel wat gerepareerd, er is ook een nieuw kabinet gekomen, maar de armoede neemt nog steeds toe in ons land.

Steeds meer gewone mensen moeten zich in de schulden steken. Nu laten we dat aan de getroffen groepen zelf over. De gehandicapten en chronisch zieken die straks thuis moeten blijven zitten omdat de gevestigde instellingen de huishoudelijke hulp alleen kunnen leveren als ze er zelf bij zijn. Als de PGB is afgeschaft houdt dus elke andere activiteit voor hen op. De gehandicapten die werken in de sociale werkvoorziening, ze moeten maar een baan zien te zoeken op een arbeidsmarkt waar ze ongeschikt voor waren verklaard en die juist steeds meer alleen ruimte heeft voor de meest succesvollen. Het volk Israel leert ons in dit verhaal dat we samen in beweging moeten komen tegen dat wat onrecht is ook in onze samenleving.

We laten het protest over de afbraak van openbaar vervoer aan de buschauffeurs en tramconducteurs over, de afbraak van de rechtshulp aan de advocaten. Maar over afbraak van de villasubsidie aan de allerrijksten mag niet gesproken worden. Het wordt misschien tijd om samen weer eens zo’n maaltijd te houden zoals het volk Israël deed na de vreselijke verkrachting door de Benjaminiten. We kunnen vandaag nog beginnen met de organisatie er van.

 

Plaats een reactie