1 Petrus 3:1-12
Vandaag lezen we een stuk waarvan gedeelten in de geschiedenis zeer misbruikt zijn. De brief waaruit we lezen is gericht aan gemeenten die een minderheid vormen en een manier van leven kennen die volkomen anders was dan de manier van leven in hun omgeving. Vrouwen waren een soort bezit, bestemd voor het verlenen van genot aan de man. In de Christelijke gemeente hadden de vrouwen zelf een verantwoordelijke positie en waren ze gelijk aan de man. De eerste zin gelijk al is in de geschiedenis meestal gelezen zonder het doel dat er achteraan komt. Vrouwen die gehoorzaam zijn vormen nu eenmaal een aantrekkelijke buit voor mannen. Mannen zijn er nu eenmaal op uit om te heersen en vrouwen lijken dat vaak aan te moedigen. De onderdrukking van vrouwen is volgens velen net zo sterk in stand gehouden door vrouwen als door mannen is gedaan en aan de bevrijding van de onderdrukking van vrouwen behoren mannen net zo hard mee te werken als vrouwen zelf.
De gehoorzaamheid hier wordt alleen opgeroepen om ze naar buiten te tonen. Vrouwen die alleen gericht zijn op hun eigen man, die daarnaast het goede doen en geen enkele angst kennen. Vrouwen die hun schoonheid aan zichzelf ontlenen en niet aan allerlei uiterlijk vertoon. Dat zijn wel heel bijzondere vrouwen in een samenleving waar vrouwen lustobjecten zijn en zich aan iedereen tonen als lustobjecten. Hier worden de vrouwen uit de Christelijke gemeente vergeleken met Sara. Die Sara weten we uit de Bijbel was niet helemaal het gehoorzame onderworpen type dat hier geschilderd wordt. Maar als er vreemdelingen op bezoek zijn dan verbergt ze zich in de tent en noemt ze Abraham “Heer”. Ze wordt alleen ontdekt omdat ze haar lachen niet kan inhouden als haar alsnog een zoon wordt beloofd.
Mannen worden dus aangespoord om hun vrouwen met respect te behandelen. Samen delen ze immers in de genade van een nieuwe vorm van leven, samen kun je ook bidden. Daarom geldt voor de hele gemeente dat je eensgezind moet zijn en moet leven als broeders en zusters, leden van een familie. Daar verdwijnt dus het onderscheid dat in de samenleving wel heerst. Want ook in onze samenleving wordt er nog te veel onderscheid gemaakt tussen mannen en vrouwen waarbij vrouwen alleen meetellen als lustobject en vrouwen soms alleen carrière kunnen maken als ze zich verleidelijk weten op te stellen. In de Petrusbrief worden mannen en vrouwen opgeroepen anders met elkaar en met hun omgeving om te gaan. Niet schelden, geen laster of leugens verspreiden, het kwaad uit de weg gaan door het goede te doen en de vrede nastreven. Dat gold in de tijd dat de brief werd geschreven, dat geldt vandaag de dag nog net zo. Gelukkig mogen we er elke dag opnieuw aan werken. Ook vandaag weer.