Zo wil ik hen bemoedigen

Kolossenzen 1:24-2:5

Aan de Kolossenzen is uitgelegd hoe Jezus van Nazareth de vrede wist te bewaren ondanks zijn gevangenneming en kruisiging. Daardoor kon hij zijn liefde door de dood heendragen en was hij tastbaar en voelbaar bij zijn leerlingen aanwezig ook na zijn dood. Dat hij naar de hemel was gegaan bleek daarvoor geen belemmering. Die leerlingen gingen voort in zijn Geest en gesteund door zijn Geest. In deze brief wordt nu verteld hoe Paulus eigenlijk hetzelfde meemaakt. Paulus zit onschuldig gevangen. Hij werd gevangen omwille van zijn geloof en omdat economische belangen van anderen gevaar liepen door zijn overtuigingen. Paulus had natuurlijk kunnen oproepen tot een opstand. Hij had veel gemeenten gesticht en die gemeenten konden zich met geweld verzetten tegen de Romeinse onderdrukking. Maar dat deed Paulus nu net niet. Daarmee bemoedigde hij de jonge gemeenten, houd vol, werk door, blijf het goede doen en niet dan het goede en laat je niet verleiden het kwade te gaan doen. Dat is de boodschap die voortdurend weer terugkeert en die in de aanloop naar de grootste en laatste Joodse opstand tegen de Romeinen zeker op z’n plaats is in gemeenten van Joden en Heidenen die smachten naar bevrijding van de Romeinse onderdrukking, naar opheffing van de slavernij. Hier wordt verteld hoe zwaar dat moet zijn geweest, gevangenschap verduren terwijl bevrijding om de hoek zou kunnen liggen. Maar Paulus en zijn leerlingen beseffen dat oproepen tot een opstand met geweld alles kapot zou maken wat met zoveel moeite is opgebouwd. De kracht van de nieuwe gemeenschappen moest zich bewijzen. Die kracht, de kracht van liefde voor de minsten, zou uiteindelijk het hele Rijk, de hele wereld, overnemen. De verleiding de macht van die gemeenten ook in een vroeg stadium met geweld te laten merken is groot. Rondreizende predikers probeerden overal steun te werven voor de voortdurende opstanden. Tal van messiassen beloofden het volk IsraĆ«l te bevrijden van de Romeinen. Jaren later zou deze brief aan de Kolossensen indruk maken op de mensen rond de Middellandse Zee die de verwoesting van Jeruzalem in het jaar 70 hadden meegemaakt. Paulus en de zijnen hadden het goed gezien. Ook in onze dagen is de verleiding groot ons met geweld te verzetten tegen het uit elkaar drijven van bevolkingsgroepen op grond van hun geloof, tegen bezuinigingen op de zwaksten in de samenleving als Wajongers en WSW’ers. Die neiging tot geweld moeten ook wij bedwingen. Alleen door ze op te nemen in onze gemeenschappen, alleen door in liefde de aandacht van de samenleving op hen te richten en op de mogelijkheid met iedereen samen te leven zal uiteindelijk de samenleving, ook de onze, veranderen. Maar daar kunnen wel elke dag weer aan werken, ook vandaag.

Plaats een reactie