Kolossenzen 1:12-23
De beweging van Jezus van Nazareth lijkt de enige beweging geweest te zijn die geen geweld heeft gebruikt tegen de Romeinen. Vanaf de geboorte van Jezus van Nazareth was er de ene na de andere opstand geweest tegen de Romeinen. Maar toen er werd opgetreden tegen Jezus van Nazareth beval deze zijn volgelingen het zwaard op te bergen en gaf hij zich over zoals een lam zich overgeeft aan de slachter. Zelfs aan het kruis vroeg hij nog vergiffenis voor hen die het hem hadden aangedaan en had hij aandacht voor zijn familie en zijn medeslachtoffers. Dat voorkwam zeker een volksopstand. In alle verhalen over Jezus van Nazareth staat beschreven hoe groot zijn aanhang wel niet geweest is en in deze brief stond al beschreven dat dit verhaal alle uithoeken van de toen bekende wereld had bereikt. Die vrede, dat afzien van geweld om de samenleving te veranderen is een geschenk. Ook in onze dagen waar iedereen het zijne probeert te krijgen desnoods met geweld. Daarmee is volgens deze brief Jezus van Nazareth het beeld geworden van de God van Israël, onzichtbaar want nergens in beeld of beelden gevangen. Zoals de schepping van de God van Israël goed was zo is Jezus van Nazareth de belichaming van het goede, het eerste goede dat geboren was volgens de normen van die schepping. Daarmee stijgt hij uit boven alles was zich op aarde verheven vindt, is hij sterker dan alles en iedereen die zich sterk waant. Jezus van Nazareth bestaat, van hem is het een en ander te zeggen, hij heeft immers onder ons gewoond. Van de God van Israël was niets te zeggen, die gaat alles te boven en dus zou hij volgens de filosofen niet bestaan. Gelovigen weten wel beter, die God gebeurt, die schept geschiedenis en bovenal was hij gebeurt in Jezus van Nazareth, mens uit mens geboren. Zijn dood betekende dat het kan, liefde door de dood heen volhouden. Maar dat moet je dan ook blijven geloven. Geloven in de hoop dat de nieuwe aarde zal aanbreken, Lucas noemde dat het Evangelie van de bevrijding van de armen. Die nieuwe aarde werd zichtbaar in de gemeenschappen die zich overal hadden gevormd, ook in Kolosse. Het gestalte geven aan die nieuwe wereld was binnen die gemeenschap al moeilijk genoeg. Maar die gemeenschap zou zich ook moeten uiten in de samenleving waarin zij bestond. Zij kon niet verborgen blijven, zorg voor mensen die door anderen aan de kant waren gezet of ter dood waren veroordeeld kan alleen maar opvallen. Vandaag de dag gaat dat hetzelfde, het zullen gelovigen moeten zijn die het opnemen voor de Wajongers die deelname aan de samenleving wordt ontzegt en voor de medewerkers van sociale werkplaatsen die hun beschermde werkplek dreigen te verliezen. En natuurlijk het opnemen voor de allerarmsten in de armste landen van de wereld. Maar dat werken in het Koninkrijk van God kunnen we allemaal elke dag, ook vandaag weer.