Joël 3:1-5
Wie de Nieuwe Bijbelvertaling wil vergelijken met oudere vertalingen heeft het met dit gedeelte niet gemakkelijk. Door een andere verdeling van de hoofdtekst in de deelteksten heet dit nu hoofdstuk 3 de verzen 1 tot en met 5 maar vroeger heette het hoofdstuk 2 de verzen 28 tot en met 32. Als je gewoon meeleest is dat niet zo erg maar mensen die hun eigen gelijk willen bewijzen door het roepen van dit soort tekstverwijzingen moet je nu wel gaan wantrouwen. Welke tekstindeling gebruiken ze? Welke vertaling? En uit welke grondtekst? Het lezen van de Bijbel gaat om de boodschap en je moet dus niks letterlijk nemen maar je laten leiden door het verhaal zelf. Wat kan zo’n verhaal ons vandaag te vertellen hebben. Het wonderlijke is namelijk dat dit verhaal elke dag weer ook mensen van vandaag in beweging kan zetten. Vandaag gaat het over het strafhof en de tribunalen voor de misdaden in Joegoeslavië en Rwanda bijvoorbeeld. Misdaden tegen de volken blijven niet ongestraft. Wie de mensen liefheeft zorgt dat de misdaden vervolgt worden als de oorlogen voorbij zijn. Ook in het geweld van de oorlog is er de keus tussen de liefde voor het geweld zelf en de keus voor het geweld ter bescherming van de zwakken. Joël heeft het over het einde van het geweld tegen Israel. Omdat we niet precies meer weten wie Joël was strijden de geleerden tussen het einde van het geweld toen Sanherib het beleg voor Jeruzalem ophief en naar huis ging, of het einde van de balingschap in Babel. Er ligt een heleboel tijd tussen die twee gebeurtenissen maar elk van die gebeurtenissen kan bedoeld zijn. De boodschap blijft hetzelfde, wie de armen iets aangedaan heeft ten eigen bate dient bestraft te worden. Het land was verdeeld, jongens geruild voor hoeren, meisjes voor wijn. Het is alsof we lezen over de moorden, de verkrachtingen en de roofpartijen uit de moderne oorlogen. Daarom zijn het strafhof en de tribunalen van groot belang. Het dwingt ons na te denken over de voorbereiding van onze soldaten die we er op uit sturen om mensen in verdrukking te hulp te snellen. Die soldaten zullen we moeten beschermen tegen het verliefd worden op het geweld zelf, tegen het gewoon gaan vinden van het uitoefenen van macht over anderen. Dat kan door ook hier het kwade te straffen en het goede te belonen. Het is de laatste dag van meimaand, de dag waarop we ook terug kunnen kijken op het tribunaal van Neurenberg dat zo duidelijk toonde hoe verschrikkelijk fout het Naziregime in Europa was. Zo duidelijk dat het nooit meer ontkend mag worden. Maar ook zo dat het nooit meer herhaald mag worden.