Johannes 5:1-13
Niet iedereen kan gezond worden maar als je je alleen afhankelijk maakt van een ander dan wordt je nooit gezond. Zelfs iemand met een gebroken rug wordt naar huis gestuurd door het ziekenhuis als die niet verteld waar de pijn zit. Jezus van Nazareth gaat naar Jeruzalem om één van de pelgrimsfeesten te vieren. Welk feest vindt Johannes niet zo belangrijk. Kenners van de godsdienst van de God van Israël weten dat je op elk feest eigenlijk naar de Tempel moet om daar een maaltijd aan te richten met je familie, de armen, de dienaren van de Tempel en de vreemdelingen die in je midden zijn. Op zijn wandeling naar de Tempel komen Jezus van Nazareth en zijn volgelingen langs Betzata, bij de Schaapspoort. Dat laatste staat er natuurlijk niet zomaar. Door de Schaapspoort brachten de herders hun schapen naar de stad en Johannes is bij uitstek de evangelist die Jezus van Nazareth als goede herder tekent. Betzata zegt ons niet direct wat maar daar waren wel vijf galerijen waar alle kreupelen en zieken van de stad bij elkaar lagen. Aan de ene kant te wachten tot het water ging bewegen dat hen beter zou maken en aan de andere kant op aalmoezen van voorbijgangers. Een beeld dat wij nu niet meer kennen maar misschien weer gaan meemaken als we zo doorgaan met bezuinigen op de zorgkosten. Jezus van Nazareth maakt duidelijk dat je niet bij de pakken neer moet gaan zitten. Bijna 40 jaar had de man die werd genezen gewacht op iemand die een hand uit zou steken. Dan krijgt hij het bevel om op te staan en zijn mat op te nemen. Het verhuizen van een mat is overigens werk en zulk werk mag je niet op de Sabbath doen, dan moet je juist op je mat gaan neerliggen en uitrusten. De pas genezen zieke wordt dus stevig terecht gewezen. Wie hem dat gezegd had had toch beter moeten weten, die had toch rekening moeten houden met de wetten van de Sabbath. De betekenis van het feest dat werd gevierd en de betekenis van de Sabbath waren kennelijk uit de samenleving verdwenen. Dat feest was ingesteld om te delen, de Sabbath om niet alleen aandacht voor het werk en de winst te hebben maar ook aandacht voor elkaar te kunnen hebben. En wat is nu meer aandacht voor elkaar te hebben dan je hand uitsteken naar een zieke en die laten opstaan. Wij kunnen dat bijna niet meer. Wij moeten werken op zondag, of winkelen, wij hebben een 24 uurs economie en wie zich ertegen verzet is ouderwets. Dat je vrijwilligerswerk in verpleeghuis of ziekenhuis zou kunnen doen ontgaat de actievoerders voor de koopzondag. Jezus van Nazareth wijst ze er in dit verhaal nog maar eens extra op. En ons wordt gevraagd die Jezus van Nazareth na te volgen en juist op de zondag hem na te volgen door extra aandacht te hebben voor de mensen die de aandacht van anderen zozeer nodig hebben. Wij kunnen voor het recht van zondagsvrijheid elke dag weer opkomen, ook vandaag weer.