Jeremia 32:16-25
Â
Jeremia ziet de stad Jeruzalem vallen voor zijn ogen. En dat terwijl die God van Israël zulke grote daden had verricht. Die God had immers het volk Israël uit de slavernij van het dodenland Egypte geleid. En die God had dat volk geleerd dat als je de fout in gaat ook je kinderen daarvan te lijden hebben. Die bevrijding en de richtlijnen die het volk gekregen had wekten bewondering en eerbied over de hele aarde. Die God had de chaos van de aarde tot mensenland gemaakt en zijn volk een land gegeven dat overvloeide van melk en honing. Als je het bovengenoemde Bijbelgedeelte goed leest dan zie je dat het niet zozeer om de stenen en de huizen gaat, zelfs niet om de mensen, al worden de doden en gewonden zeer betreurd, maar het gaat om de Wet die in het hart van Jeruzalem staat. Die Wet, neergelegd in de heilige kist, meegedragen uit de woestijn waar de Wet werd ontvangen, geeft Jeruzalem haar betekenis. Die Wet is in de steek gelaten door de mensen en dat betekent de verwoesting van Jeruzalem. Als mensen niks meer voor elkaar over hebben dan gaat de samenleving verloren. Lopen wij die kans ook na zo lange tijd? Jazeker, als we de samenleving van Mark Rutte en Geert Wilders gaan kiezen krijgen ook wij precies waar Jeremia zo beducht voor was. Dan krijgen de armen te horen dat ze werk moeten zoeken, dat ze sterk genoeg zijn om voor zichzelf te zorgen. De overheid is er dan alleen nog voor om ze dat te vertellen, om ze een zetje te geven. De samenleving is er volgens de liberale machthebbers immers niet voor om voor elkaar te zorgen. Voor elkaar zorgen, regels stellen die de zwaksten beschermen heet betutteling en inmenging. De Wet van de woestijn gaat in de liberale samenleving niet op. Dat betekent toenemende conflicten, groepen die tegenover elkaar staan en tegen elkaar worden opgezet, Dat betekent dat misdrijven die niet meer worden aangegeven maar dat mensen het recht steeds vaker in eigen hand gaan nemen. De samenleving zoals wij die hebben gekend, waar zwervers werden opgevangen, waar kinderen niet op straat hoefden te slapen, waar geen echte honger hoefde te worden geleden verdwijnt langzaam maar zeker. De komst van de voedselbanken heeft veel gezinnen voor honger behoed. Maar de voedselbanken werden tot nu als een schandvlek gezien, als een teken dat het anders zou moeten met de samenleving. Als een waarschuwing tegen het overmatig lenen en het dwangmatig consumeren. De voedselbanken waren bijna een belegeringswal tegen de ongebreidelde hebzucht van de samenleving. Maar als de rijken hun zin krijgen dan worden de voedselbanken een structureel onderdeel van de zorg voor de armen, een voorziening die voorkomt dat mensen hun voedsel moeten gaan stelen in de supermarkten. De toenemende onveiligheid door het haatzaaien en door discriminatie, de toenemende armoede en de dwang om voor jezelf te zorgen maken dat een samenleving van voor elkaar zorgen gaat verdwijnen.Er zijn nu nog kansen op ommekeer, om op te staan tegen die ontwikkelingen. Er zijn nog bewegingen tegen haatzaaien, voor een kleurrijk Nederland, en vooral voor een echt Christelijke samenleving waar de Wet van heb Uw naaste lief als Uzelf uitgangspunt vormt voor Samen Leven, Samen Delen en Samen Werken. Daar zullen we het mee moeten doen, daar zullen we aan mee moeten doen. Dat is de enige verdediging die Jeremia ons voorhoudt.
