Gaat u maar naar de profeten van uw vader en moeder.

2 Koningen 3:12b-27

Waarom kijken we zo weinig om ons heen als we met problemen worden geconfronteerd. Waarom nemen we zo vaak geen afstand en ontspannen we tot we een oplossing als het ware als vanzelf zien verschijnen. Wetenschappers noemen dat het Eureka moment en dat moment deed zich voor het eerst voor in bad toen een natuurkundige uit de Griekse oudheid een natuurwet ontdekte. In dit verhaal over Elisa gebeurt het ook. Eerst maar eens ontspannen, met een muzikant. Dan om je heen kijken en zien dat er door die dorre woestijn een droge rivier loopt, een wadi. Zo’n wadi kan plotseling vol voor water komen te staan. Daar is een volstrekt natuurlijke verklaring voor maar als je de woestijn niet kent dan lijkt het een wonder. Voor Elisa is het ook een uitgelezen gelegenheid om de verschillen tussen de koning van Israël en de koning van Juda aan te geven. In Israël werd ook Baäl aanbeden en Baäl had eigen priesters en eigen profeten. Joram kent de afkeer van de afgoden en schuift het probleem dat ze hebben in de schoenen van de God van Israël. Als God machtig was dan zou hij de ellende in de wereld wel weg nemen. Dat hoor je vandaag de dag ook nog wel eens zeggen. En omdat God niets doet bestaat die dan niet. Nu is dat een echte onzin redenering. Want ook de meeste mensen doen niks tegen de rampen die ons overkomen en waar we wat aan zouden kunnen doen. En die mensen bestaan toch ook. God roept ons om er juist wel wat aan te gaan doen, om je naaste lief te hebben als jezelf. In het verhaal dat we vandaag lezen is het dan ook Josafat, de koning van Juda, die voldoende respect heeft opgeroepen om Elisa te verleiden te vertellen wat hij ziet. Want juist de gerichtheid op de Liefde voor de naaste maakt dat je de dingen opvalt die je nodig hebt om te helpen. Dan zie je dat er onrechtvaardige handelsverhoudingen zijn. Dan zie je dat het teveel aan melkproductie waar onze boeren last van hebben ook kan betekenen dat onze boeren wat minder zouden moeten willen produceren en dat ze dus ook ander werk zouden moeten willen doen. Als onze boeren minder melk op de wereldmarkt aanbieden dan is er ruimte voor arme boeren in arme landen om melk aan te bieden en een bestaan op te bouwen. En als wij graag koeien in de wei willen zien dan moeten we onze boeren daarvoor maar extra betalen. Dan worden de dieren die ons van voedsel voorzien misschien ook met wat meer eerbied behandeld. Dat oorlog voeren van die drie koningen uit ons verhaal van vandaag loopt overigens uit op een verschrikkelijke teleurstelling. Uiteindelijk besluit de koning van de vijand zijn eigen zoon te offeren op de muren van de stad. Dat is het ergste dat je kunt doen, je eigen kinderen doden. De Israëlieten zijn er zo van ontdaan dat ze de overwinning laten voor wat ze is en naar huis gaan. Daar kunnen heel veel soldaten tegenwoordig nog een voorbeeld aan nemen.

Plaats een reactie